20 Ocak 2016 Çarşamba

aç sevgili kapılarını şehrine geldim

Gün akıp gidiyor rüzgarlar esiyor ellerimin arasından…bir dağ meltemi dibinde oturmuş bir şehir izliyorum gözlerim kapalı…
Bir şehir izliyorken o şairi hatırlıyorum sıcacık bir yaz günü esen soğuk rüzgarın kokusunda.. bir şehir neden gözleri kapalı izlenir derken kıyısında buluyorum kendimi yaşadığın şehrinin.. bir tepeye çıkıyorum bakınıyorum sağına soluna… sen geliyorsun oturuyorsun yine baş köşesine yüreğimin… gözlerim kapalı seyre dalıyorum seni… şehrinin karşısında gözleri kapalı kalıyorum…. Zaman duruyor ben hala izliyorum seni… gözlerinin güzelliğinde kayboluyorum.. gözlerinden akarken buluyorum kendimi ve dalıyorum göğsüne.. suretinin her bir zerresi düşüyor ellerime.. avuçlarımla topluyorum seni..
Rüzgar durmak nedir bilmiyor.. kokun sarıyor gözleri kapalı izlediğim şu şehri… koca şehre sarılmak geliyor içimden.. sersemleştiriyor kokun beni.. tüm gücümle gözlerimi açıyorum ve zifiri karanlığın ötesinde bir karanlık takip ediyor gerimi… önümde bir bir yanmaya başlıyor şehrinin ışıkları…
şehrinin ışıkları bile güzel sevgili! diye haykırıyorum..derin bir nefes alıyorum. İçime bürünüyorsun.. büsbütün sen oluyor nefesim…
şehrine geldim sevgili!
aç kapılarını…
aç sevgili kapılarını şehrine geldim…

sana geldim…


(28.12.2015)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder