Bugün yine herşey seni anımsattı bana. Günden güne büyüyen aşkın yakıyor beni aslında. Ben seni çok sevdim peki bu senin ne kadar umrunda? Ne kadar çok tartışılası bir konu da olsa. Es geçiyorum beni sevemediğini ve döküyorum içimden her bir geleni...
Bir gece yıldızlı bir gökyüzü altında gezerken seni arıyorum zifiri karanlıkta. Zifiri karanlık boğuyor beni,nefes alışımı zorlaştırıyor. Görüş alanımı daraltıyor. Gökyüzünden bir yıldıza bakıyorum. Ani bir parıldayış seni hatırlatıyor. Siman düşüyor buruk gönlüme. Kalbim daralıyor,sen geliyorsun,iniyorsun gökyüzünden. Gözümde canlanıyor sıcak gülüşün. Nefes alışını bile hissedecek kadar o kadar gerçekçi. Hüzün düşüyor seni hayal ettiğim parlak gökyüzüne. Birer birer kararıyor yıldızlar,birer birer sönüyor sanki. Gözümün önünden kayboluyor karartın. Gölge iken tamamen silikleşiyor sıcak gülüşün. Ant içmiş gibi gökyüzü de seni bana göstermemek için. Karanlık çöküyor birden gözlerimin ta dibine kadar. Dünyam zifiri karanlıklaşıyor. Sende yoksun karanlığıma düşen hayıflanlamalarıma. Çöküyorum dizlerimin üstüne. Ellerim saçlarıma dolanıyor. Hafif bir rüzgar yakıyor gözlerimi. Ve bir gözyaşı düşüyor sonunda. Yavaş yavaş dökülen gözyaşlarının yerini çığlıklar kaplıyor. Sanki dağlar yıkılıyor.
Karanlık bir gecenin ardından yağmurlu birgün karşılıyordur umarım seni. Dün gece yaşıyorken sen içimde bugün yoksundur sanırım düşlerimde !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder